- commeatus
- commeātŭs, ūs, m.
[st2]1 [-] passage, allée et venue.
[st2]2 [-] congé temporaire, permission, répit.
[st2]3 [-] transport, convoi, caravane.
[st2]4 [-] ravitaillement, vivres, provisions (des soldats).
- commeatum petere : demander congé.
- in commeatu esse : être en congé.
- commeatus excipere (intercipere) : intercepter des convois.
- duobus commeatibus exercitum reportare : ramener une armée en deux convois.
- commeatum argentarium proficisci, Plaut. Ps. 1.5.9 : partir pour se procurer de l'argent.
* * *commeātŭs, ūs, m. [st2]1 [-] passage, allée et venue. [st2]2 [-] congé temporaire, permission, répit. [st2]3 [-] transport, convoi, caravane. [st2]4 [-] ravitaillement, vivres, provisions (des soldats). - commeatum petere : demander congé. - in commeatu esse : être en congé. - commeatus excipere (intercipere) : intercepter des convois. - duobus commeatibus exercitum reportare : ramener une armée en deux convois. - commeatum argentarium proficisci, Plaut. Ps. 1.5.9 : partir pour se procurer de l'argent.* * *Commeatus, huius commeatus, penult. prod. Liu. Congé, ou saufconduict que le capitaine donne à un gendarme.\Commeatum accipere. Plin. Obtenir congé de s'en aller.\Commeatum liberum impetrare. Vlpianus. Avoir congé de demourer où il nous plaist.\Commeatus in vtroque numero, pro Cibariis ad alimoniam Reip. aut exercitus, aut alicuius multitudinis sumitur. Interdum etiam priuati hominis. Cic. Vivres ou victuailles pour une armee, ou pour une Republique, Munition de vivres.\Intercludere hostes commeatibus. Caesar. Coupper les vivres aux ennemis, Les garder d'avoir des vivres.
Dictionarium latinogallicum. 1552.